الکساندر نواک، وزیر انرژی فدراسیون روسیه: اولین محموله نفتی ایران در چارچوب توافقنامه نفت در برابر کالا بین ایران و روسیه، در ماه نوامبر جاری تحویل روسیه شده است.
مسعود دانشمند فعال و کارشناس اقتصادی: “اینکه نفت به روسیه داده و در مقابل کالاهایی را بخریم که سودی برای اقتصاد ما ندارد موضوع مطلوبی نیست.”
آفتاب اقتصادی- علی اکبر سمیعی: روند اجرایی‌شدن توافق تهاتر نفت ایران با کالاها و تجهیزات روسی آغاز شده است. درهمین حال، وزیر نفت ایران فروش نفت به روسیه را تایید کرد. زنگنه در پاسخ به پرسشی در باره اینکه «آیا فروش روزانه ۱۰۰ هزار بشکه نفت ایران به روسیه به مرحله عملیاتی رسید؟» تصریح کرد: «نخستین محموله نفت صادراتی ایران در ماه نوامبر به روسیه صادر شد.» براساس گزارش یک خبرگزاری از روسیه، مسکو اولین محموله نفت ایران را در چارچوب برنامه «نفت در عوض کالا» خریداری کرد. به گزارش اسپوتنیک الکساندر نواک، وزیر انرژی فدراسیون روسیه به خبرنگاران گفت که اولین محموله نفتی ایران در چارچوب توافقنامه نفت در برابر کالا بین ایران و روسیه، در ماه نوامبر جاری تحویل روسیه شده است. وی با بیان این که نفت ایران به میزان یک میلیون بشکه به کشورهای مختلف ارسال می‌شود، افزود: «نفت به جای روسیه به کشورهای دیگر ارسال می‌شود. روسیه در این موضوع نقش کارگزار را دارد. نیمی از درآمد نفتی مذکور نیز به ازای کالاهایی محاسبه خواهد شد که ایران از روسیه می‌خرد».نواک ادامه داد: “در چارچوب این توافقنامه از ایران سالانه پنج میلیون بشکه نفت خریداری می‌شود. ایران در برابر نفت از روسیه، پمپ٬ تجهیزات کمپرسور٬ توربین‌های گاز، فلز، لوله، گندم، چوب و محصولات چوبی، چرم٬ ماشین‌آلات و تجهیزات صنایع نساجی دریافت می‌کند”.این در حالی است که آندری لوگانسکی نماینده تجاری روسیه در ایران اعلام کرد که بر طبق این برنامه، روسیه می‌تواند کالاهایی به ارزش ۴۵ میلیون دلار در اختیار ایران بگذارد، از جمله کالاهایی در صنایع راه آهن، کامیون و اتوبوس، هواپیما و تجهیزات برای فرودگاه‌ها، لوله و خدمات ساخت و ساز در خاک ایران.
ملاحظات در تهاتر با روسیه
آفتاب اقتصادی در این خصوص با مسعود دانشمند فعال و کارشناس اقتصادی گفت‌وگو کرده است.دانشمند گفت: «ترکیب کالاهایی که روسیه قرار است در ازای دریافت نفت ما به ایران بدهد تا حدودی منطقی است؛ اما باید توجه کرد که روسیه اساسا گندم زیادی ندارد که بخواهد به ما بدهد، زیرا این کشور واردکننده عمده گندم به شمار می‌آید و به‌عنوان نمونه از قزاقستان هر ساله گندم وارد می‌کند.» دانشمند گفت: «من فکر می‌کنم اینکه به روسیه نفت بدهیم خیلی معقول نیست، زیرا ما بر طبق سهمیه‌بندی اوپک، یک سهمیه مشخصی برای صادرات نفت داریم. اگر قرار باشد که به روسیه نفت بدهیم، ممکن است که بازارهای سنتی خود برای فروش نفت را از دست بدهیم. بنابراین بهترین کار این است که ما با روسیه مبادله کالا به کالا انجام دهیم. البته در این خصوص هم باید توجه داشت که کالاها و محصولات روسی در حوزه حمل و نقل خیلی به درد ایران نمی‌خورد برای اینکه برندهای کامیون، اتوبوس و خودروهای روسی خیلی در ایران با اقبال روبه‌رو نشده و عملا هم این محصولات در ایران فروش زیادی ندارند. وی افزود: اینکه ما نفت را به روسیه داده و در مقابل کالاهایی را بخریم که سودی برای اقتصاد ما ندارد موضوع مطلوبی نیست. دانشمند گفت: اگر ایران بتواند به‌عنوان عضو رسمی وارد پیمان شانگهای شده و نیز به عضویت معاهده تجرای اوراسیا در‌آید برای اقتصاد ما مفید خواهد بود زیرا در این صورت کالاهای ایرانی که وارد بازار روسیه می‌شود مثل کالاهای کشورهای حوزه اوراسیا نظیر ازبکستان، قزاقستان، ارمنستان و… با تعرفه صفر خواهد بود. در نتیجه فرصتی فراهم خواهد شد تا محصولات کشاورزی و غذایی ایران در بازار روسیه عرضه شود. همچنین ما می‌توانیم از روسیه محصولات فولادی و فلزی را وارد کنیم. چیزی حدود ۱۴ میلیون تن در سال آهن وارد کشور ما می‌شود که می‌توانیم بخش عمده‌ای از آن را از روسیه وارد کنیم.» وی افزود: «همچنین می‌توانیم تبادلات سه جانبه را بین ایران و روسیه با کشورهای ثالث برقرار کنیم و تهاتر را به شکل سه جانبه برقرار کنیم. شرط این کار این است که تعرفه برای کالاهای ایرانی و کالاهای کشورهای اوراسیا در بازار روسیه یکسان باشد.»